Les 1: tracht niet de bescheiden Belg te zijn. We zijn harde werkers en we doen ons werk goed. Zo hebben we bovendien een fantastisch voordeel bij het solliciteren: onze talenkennis! Ik weet dat we vaak niet durven uitkomen voor het feit dat de meeste onder ons minstens 3 talen beheersen, maar toch moeten we hier trots op zijn. (dit in tegenstelling tot sommige van onze noorderburen (sorry guys!), die één maal “La Quenta” vragen in Ibiza en veronderstellen dat ze vloeiend Spaans spreken!) Mijn talenkennis van 4 talen leek me dus een belangrijk punt op mijn CV in het solliciteren. Ik stelde een fantastisch (ongelogen) CV op, met een aanbevelingsbrief (dankjewel Mieke!) en een klein woordje uitleg waarom ik onmisbaar ben voor de job. Klinkt perfect, toch?! Het geheel mailde ik naar al mijn mogelijke toekomstige werkgevers met als titel: “Spontaneous Solicitation”.
Uren was ik hiermee bezig geweest. Trots vertelde ik aan Tom dat iedere dierenarts in en rond Perth mijn “Spontaneous-Solicitation-brief” had ontvangen. Tom keek me verbaasd aan en schoot in de lach. Blijkbaar is een “Solicitation” onder andere iets oneerbaar dat een dame doet tegen betaling bij mannen. Misschien moet ik in het vervolg toch wat meer Belg (lees: bescheiden) zijn als het aankomt op talenkennis!
Raar maar waar: ik kreeg toch drie mails van dierenartsen, die effectief geïnteresseerd waren in mijn diergeneeskundige skills!
Samenvatting: “solicitation” is niet hetzelfde als “application“!
Oh Neen das een goeike! Alle hopelijk toch een jobaanbieding bij! ?